Otyłość

Otyłość jest stanem, w którym człowiek ma nadmiar tłuszczu w swoim ciele. Zazwyczaj kiedy osoba ma 20% lub więcej idealnej masy ciała jest uważana za otyłą. Otyłość zwiększa ryzyko wystąpienia różnych chorób, niepełnosprawności, a także śmierci.

Otyłość w ostatnich latach stała się zjawiskiem globalnym. Ma to poważne konsekwencje, szczególnie dla ludzi, którzy dodatkowo są cukrzykami. Szczególnie otyłość dzieci wzbudziła ostatnimi czasy poważne obawy na całym świecie.

Fakty na temat otyłości są zaskakujące:

  • Obecnie około 1,6 miliarda ludzi na świecie ma nadwagę, a 400 milionów cierpi w powodu otyłości.
  • 155 milionów dzieci ma nadwagę, a około 35 milionów jest otyłych.
  • W krajach rozwijających się występują dwa skrajne problemy – otyłość i niedożywienie.

Niestety duża część światowej populacji ma nadwagę. Odnotowano wiele dyskusji odnośnie dokładnej definicji nadwagi i otyłości, które mogą być powszechnie stosowane. Brzmi to mniej więcej następująco: nadwaga jest definiowana jako BMI, które jest większe o 27,3% (lub więcej) dla kobiet i 27,8% (lub więcej) dla mężczyzn.

CO MOŻE WPŁYWAĆ NA NASZĄ OTYŁOŚĆ?

Tłuszcz jest źródłem energii dla naszego organizmu. Działa także jako izolator. Dla niektórych może wydawać się to dziwne, ale tłuszcz nadaje naszemu ciała kontury i odpowiada za nasz wygląd.

Normalny człowiek ma około 30 miliardów komórek tłuszczowych. Początkowo, gdy osoba odnotowuje przyrost wagi, komórki tłuszczowe zwiększają swoją wielkość. Później, gdy masa nie jest kontrolowana ilość komórek tłuszczowych zaczyna wzrastać. Następnie w wyniku odchudzania, komórki zmniejszają swoją wielkość, ale nie ilość. Normalne komórki tłuszczowe mają od 0,4 do 0,6 mikrograma, te same komórki u osoby otyłej mogą ważyć nawet 1,2 mikrogramy.

Poza fizycznym dyskomfortem, osoby otyłe są narażone na ryzyko rozwoju chorób takich jak cukrzyca, nadciśnienie, choroby układu krążenia, depresja, zespół bezdechu sennego czy zwyrodnienie stawów.

Genetyka, a więc historia naszej rodziny również ma na to wpływ. Tempo naszego metabolizmu i przemiany materii jest określone przez czynniki genetyczne. Poza tym kobiety są bardziej predysponowane do otyłości niż mężczyźni i osoby starsze są bardziej narażone na przyrost masy ciała w porównaniu do osób młodszych. Niektóre choroby, takie jak niedoczynność tarczycy również prowadzi do otyłości. A w Polsce coraz więcej osób ma problemy z tarczycą.

Brak aktywności fizycznej, nawyki żywieniowe i styl życia są głównymi przyczynami epidemii otyłości na świecie.

Zapoczątkowanie wysiłku w celu zmiany nawyków żywieniowych i stylu życia są dobrym początkiem do zmniejszenia otyłości. Dla osób chorobliwie otyłych są dostępne różnego rodzaju tabletki oraz zabiegi i operacje (te wykonywane są zazwyczaj w skrajnych sytuacjach).

PRZYCZYNY OTYŁOŚCI:

Wiek – osoby szczególnie narażone są w średnim wieku, ale tak naprawdę może występować w dowolnym etapie naszego życia.
Sytuacja społeczno-gospodarcza – w krajach rozwijających się jest bardziej rozpowszechniona w społeczeństwie zamożnym, natomiast w krajach rozwiniętych występuje w niższych grupach społeczno-ekonomicznych.
Dziedziczność – 80% dzieci dwóch otyłych rodziców jest otyłe.
Czynniki endokrynologiczne – otyłość u kobiet często zaczyna się w okresie dojrzewania, w czasie ciąży lub w okresie menopauzy.
Leki/Narkotyki – stosowanie sterydów, doustnych środków antykoncepcyjnych czy insuliny może powodować przyrost masy ciała.

OBJAWY OTYŁOŚCI

W większości sytuacji wygląd pacjenta jest wystarczający, aby zdiagnozować u niego otyłość. Jest ona obliczana w odniesieniu do wzrostu i masy człowieka.

Oprócz wyglądu objawy mogą obejmować:

  • trudności w prowadzeniu codziennych czynności;
  • letarg;
  • duszność;
  • nieproporcjonalne rysy twarzy;
  • u chłopców możliwe występowanie obwisłych piersi;
  • duży brzuch, a na nim białe lub fioletowe przebarwienia;
  • wczesne przebycie dojrzewania.

To jedynie kilka w wielu objawów. Również zaburzenia psychiczne, stres czy presja społeczeństwa prowadzi do otyłości w niektórych przypadkach. W każdym z nich należy skonsultować się z lekarzem.